Wachten op de koers
Wat bezielt iemand om 4 uur lang in de regen te wachten om een glimp van zijn favoriete renner op te vangen? Hij raast in 2 seconden aan je voorbij en daarna moet je weer een jaar wachten als je pech hebt. Is het de spanning van het wachten, het moment dat er eindelijk iets staat te gebeuren? Een koers bezoeken draait immers vooral om wachten. De VIP-tent op de Paterberg is opgebouwd 2 weken voordat de Ronde van Vlaanderen daadwerkelijk plaatsvind. De vrijwilligers van Les Amis de Paris-Roubaix werken het hele jaar door om de kasseien te onderhouden voor die ene speciale dag. De wielerfans in het maisveld luisteren naar een radiootje met slechte ontvangst. Naast hun staat een koelbox met biertjes en de kinderen spelen verstoppertje...en intussen wacht iedereen. Ineens is daar in de verte “RO-DA-NIAAA! RO-DAN-NIAA!” van de eerste auto achter de kopgroep te horen. Het grote wachten is voorbij! Nerveus spring je uit je stoel om het beste plekje langs de kant te vinden. Je grijpt je Spaanse of Britse buurman die je zojuist hebt ontmoet goed vast en begint te zoeken naar je held. Want voor je het weet is het voorbij en blijf je zitten met een zere keel van het vele “ALLEZ!” schreeuwen en pijnlijke handen van het klappen. Verkrijgbaar als vierdelig magazine.